China's massale goudaankopen onthullen onbedoeld een kritieke verschuiving in hoe slim geld risico's ontwijkt

De People's Bank of China heeft zojuist zijn dertiende opeenvolgende maand van goudaankopen geregistreerd, waarmee een van de meest doelbewuste reservebeheercampagnes van het post-crisis tijdperk wordt voortgezet.

Deze aankopen signaleren dat 's werelds op een na grootste economie dieper verschuift naar soeverein gecontroleerde, inbeslagname-resistente activa.

Tegen deze achtergrond zien crypto-analisten de aankoopgolf van de PBoC niet als een bullish vonk voor Bitcoin, maar als een macrosignaal dat de logica achter het vlaggenschip digitale activum versterkt.

Die connectie is significant, aangezien China geen Bitcoin koopt en niets in zijn reservestrategie toekomstige crypto-adoptie suggereert.

Waarom soevereinen 'outside money' schilden herbouwen

Officiële bekendmakingen tonen aan dat China zijn gerapporteerde goudreserves sinds eind 2022 verhoogt, in lijn met een historische stijging in wereldwijde centrale bank aankopen.

China's gerapporteerde goudtoewijzing is nog steeds klein in vergelijking met peers zoals de VS, maar richting is belangrijker dan aandeel. Dit komt omdat een aanhoudend bod van een van 's werelds grootste reservebeheerders niet alleen de goudprijzen beïnvloedt; het verandert de narratieve architectuur van reservesamenstelling.

Om te begrijpen waarom de cryptomarkt de acties van de PBoC als validatie ziet, moet men de mechanica van "outside money" onderzoeken.

In monetaire economie wordt "inside money" gedefinieerd als iemand anders zijn verplichting; een Amerikaanse staatsobligatie, bijvoorbeeld, bestaat alleen als een betalingsbelofte door de Amerikaanse overheid. "Outside money" daarentegen, is een activum dat niet iemand anders zijn verplichting is. Het is positief eigen vermogen dat fysiek wordt afgewikkeld in plaats van via een correspondentbanklaag die onderhevig is aan interventie.

Dit onderscheid werd materieel nadat de VS en de EU de activa van de Russische centrale bank in 2022 bevroren. Dat moment dwong soevereinen om te heroverwegen wat het betekent om "risicovrije" activa te houden in een geopolitiek systeem waar toegang kan worden betwist.

Binnenlands opgeslagen goud is moeilijk aan te tasten. Dat alleen verklaart al een significant deel van China's draai.

Maar hier komt de crypto-analogie stilletjes naar voren: Bitcoin is het enige andere wereldwijd verhandelde activum dat zich gedraagt als digitaal outside money. Het heeft geen uitgever, geen afhankelijkheid van buitenlandse bewaarders, en geen tegenpartijrisico.

Dus valideert de strategie van de PBoC onbedoeld de motivaties die aanleiding gaven tot Bitcoin.

Institutionele allocatoren in het Westen begrijpen de nuance. Ze stellen China's goudaankopen niet gelijk aan een impliciete goedkeuring van BTC.

Ze merken op dat 's werelds grootste autoritaire economie soeverein risico afdekt via een schaars toonderactivum, en dat dezelfde impuls de vraag van de particuliere sector naar Bitcoin aanwakkert naarmate fiscale en geopolitieke spanningen toenemen.

Stijgende correlatie tussen Bitcoin en goud

Marktgegevens suggereren dat dit meer is dan alleen een theoretische afstemming of een narratief gemak.

De statistische relatie tussen de twee activa is aanzienlijk sterker geworden naarmate de mondiale liquiditeitsomstandigheden zijn verschoven, wat suggereert dat geavanceerd kapitaal ze begint te behandelen als verschillende uitdrukkingen van dezelfde handel.

Volgens gegevens van analyticsbedrijf CryptoQuant naderde de 180-daagse correlatie tussen Bitcoin en goud in oktober een historisch hoogtepunt van 0,9.

Hoewel dat cijfer sindsdien is gedaald naar 0,67 begin december, markeert de aanhoudende positieve relatie een afwijking van Bitcoin's geschiedenis als een puur risico-technologiespel.

Marktanalisten merkten op dat de toenemende gelijkloop de these versterkt dat beide activa reageren op dezelfde macro-drivers, waaronder de monetaire devaluatie en het wereldwijde soevereine risico.

Sprekend over deze correlatie, zei CryptoQuant CEO Ki Young Ju:

Voor handelaren gedraagt Bitcoin zich minder als een high-beta techstock en meer als een gevoeligheidsspel op mondiale liquiditeit en soevereine balansen. Dit betekent dat het activum reageert op fiscale stress en geopolitische hedging meer zoals goud dan de Nasdaq.

Toch heeft deze analogie grenzen. Goud is ingebed in de infrastructuur van centrale banken en profiteert van diep gestandaardiseerde bewaring, liquiditeit en juridische kaders. BTC is echter volatiel, politiek omstreden en ongelijk gereguleerd in verschillende rechtsgebieden.

De fiscale wiskunde

Achter het geopolitieke manoeuvreren ligt de pure wiskunde van fiscale dominantie.

De katalysator voor de vlucht naar harde activa kan worden gekoppeld aan de verslechterende balans van de Verenigde Staten. Deze factor dwingt investeerders om de veiligheid van overheidsschuld te heroverwegen.

In 2024 overschreed de VS een significante fiscale drempel, met $881 miljard aan rentebetalingen op schulden. Dit cijfer zal naar verwachting stijgen tot $$970 miljard in 2025 en $1 biljoen in 2026.

Deze omgeving creëert structurele tegenwind voor het lange einde van de obligatiecurve terwijl het fungeert als een krachtige rugwind voor schaarse, niet-soevereine activa zoals goud en Bitcoin.

Dit komt omdat de groei van het goudaanbod traag en voorspelbaar is volgens grondstofnormen, en nieuwe output niet snel kan worden opgeroepen wanneer de vraag piekt.

Aan de andere kant is het aanbod van Bitcoin nog meer beperkt; zijn uitgifteschema is wiskundig vastgelegd, en zijn uiteindelijke limiet is geprogrammeerd.

Dat verschil in mate is belangrijk voor de Bitcoin-these: als een grote economie bereid is om de opportuniteitskosten te absorberen van het aanhouden van een niet-renderend reserveactivum zoals goud omdat het schaarste en soevereine controle waardeert, wordt het gemakkelijker voor crypto-investeerders om te beargumenteren dat schaarste zelf een monetaire premie heeft.

Dezelfde logica, verschillende werelden

De vergelijking is echter niet symmetrisch, en risico's blijven verschillend.

Goud is een reserveactivum met langdurige juridische en operationele kaders; het wordt breed geaccepteerd in officiële kringen en staat zonder controverse op de balansen van centrale banken. Bitcoin blijft daarentegen volatiel, politiek geladen en ongelijk gereguleerd.

Tegelijkertijd kunnen centrale banken goud herbalanceren met gevestigde marktinfrastructuur, maar het adopteren van Bitcoin vereist het uitleggen van een nieuwe technologie aan sceptische wetgevers.

Toch blijft de gedeelde macrologic van de twee activa bestaan omdat ze gepositioneerd zijn als hedges tegen devaluatie en als diversifiërders wanneer reële rendementen laag zijn.

In feite weerspiegelen de rally van goud en Bitcoin's klim naar recordniveaus hoe een niet-renderend activum kan presteren wanneer investeerders zich minder richten op rendement en meer op bescherming.

The post China's massive gold spree inadvertently exposes a critical shift in how smart money escapes risk appeared first on CryptoSlate.